Obnovljivi izvori energije (renewable energy sources-res)
Filozofi u staroj Grčkoj, te i u drugim drevnim civilizacijama, objašnjavali su strukturu prirode korišćenjem njenih osnovnih elemenata. Ovi elementi su u antičkoj filozofiji predstavljani kao temeljni elementi čitavog kosmosa uz čiju pomoć se ostvaruje postojanje svih stvari. Vazduha, voda, zemlja i vatra.
Obnovljivi ili regenerativni oblici energije su svi nosioci energije koji beskrajno stoje na raspolaganju. U to se ubraja: sunčeva energija, toplota okoline i sirovina biomase drvo. Ti nosioci energije nude mnoge prednosti u odnosu na fosilna goriva. S jedne strane štede okolinu, a sa druge novac. Obnovljivi izvori energije imaju neuporedivu prednost u odnosu na fosilna goriva kao što su gas ili ulje. Obnovljiva energija se obnavlja i time je neiscrpna. Uz to nije potrebno obnovljive izvore energije podsticati ili razgrađivati, nego se samo uvedu ili oduzmu iz postojećih sistema. Sam naziv obnovljivi, kao i trajni, potiče od činjenice da se energija troši u iznosu koji ne premašuje brzinu kojom se stvara u prirodi. Neki put se među obnovljive izvore energije svrstavaju i oni izvori za koje se tvrdi da su rezerve tolike da se mogu eksploatisati milionima godina. Ovo je u suprotnosti sa neobnovljivim izvorima kojima su rezerve procenjene na desetine ili stotine godina, dok je njihovo stvaranje trajalo desetinama miliona godina. Upotreba obnovljive energije zapravo uopšte nije novost. Obnovljive energije su tokom razvoja civilizacije, dugo, i do relativno skoro, bile glavni oslonac i jedina mogućnost za proizvodnju energije. Do promene mogućnosti i okolnosti je došlo tek tokom industrijske revolucije, kada su prvo lignit i antracit, a nakon njih i nafta i prirodni gas postali značajni resursi. Kako su fosilna goriva sve više korišćena u proizvodnji energije, makar u industrijalizovanim zemljama, primena obnovljivih energija je i u apsolutnom i u relatovnom smislu drastično smanjena.
Najveći deo tehnologija obnovljivih izvora energije se direktno ili indirektno napaja iz Sunca. Zemljina hidrosfera odnosno voda upija najveći deo dolazećeg zračenja. Količinski najviše zračenja se apsorbuje na maloj geografskoj širini u području oko ekvatora, ali putem vetrova i morskih struja ta energija raspršuje po čitavoj planeti. Sunčeva energija je nezaobilazna i za distribuciju padavina kao i za uzgajanje biljaka koje su potrebne za proizvodnju biogoriva. Strujanje obnovljive energije uključuje prirodne fenomene kao što su: sunčeva svetlost, vetar, valovi, geotermalna toplota kao što Internacionalna Agencija za Energiju objašnjava: „Obnovljiva energija je dobijena iz prirodnih procesa koji se konstantno obnavljaju.
U svojim različitim oblicima, dobija se direktno iz Sunca ili iz toplote stvarane duboko u Zemlji. To još uključuje električnu struju i toplotu dobijenu iz izvora poput Sunčeve svetlosti, vetra, okeana, hidroenergije, biomase i geotermalne energije te biogoriva i hidrogena dobijenog iz obnovljivih izvora.“
Budućnost pripada onima koji prepoznaju na koji način će očuvati planetu kao izvor svih životnih resursa, prema kojima se mora imati obzira.