Zmija i duga

Fenomen zmije, tačnije fenomen simbolike zmije u mitološkim i okultnim učenjima u svim civilizacijama vezuje se baznu, početnu simboliku materijalističkog sveta, iz koje sve ostalo proizilazi.

Zmija u okultnim veštinama ima višestruko dejstvo, upravljajući materijalnim svetom i simbolišući vreme, ali i kroz simbolizam DNK lanca, kundalini energije i korensku-osnovnu čakru muladaru.
Mitološki u osnovi prvih Sumerskih legendi nalazi se zmaj Tijamat, koji se kasnije pod drugim imenima nalazi u Egiptu i Grčkoj kao i dobro poznata zmija iz Biblije koja Adama i Evu navodi na iskušenje.
Osim Tijamata, još jedna figura je vrlo indikativna da u ranoj mitologiji postoje znanja koja prevazilaze današnja dostignuća nauke. Ningišzid-da, takođe Sumersko božanstvo predstavljeno je slikom dva grifona koji pridržavaju dve zmije umotane oko stuba.
Iz ove simbolike razvija se slika postanka koju kasnije preuzima simbolika Hermesa, grčkog naslednika Egipatskog Tot-a, koji nosi kaducej-štap obeležen simboliko dve zmije koje reprezentuju ljudsku vrstu podeljenu u dva pola, kao podelu nastalu iz spajanja DNK lanca.
U Angkor-Vatu, drevnoj metropoli Kmera, među brojnim skulpturama ističu se zmijolika božanstva pod nazivom Naga. Jedno od zmiskih božanstav pružilo je Budi zaštitu tokom dugotrajne meditacije.
S’druge strane planete zemlje u legendama naroda Kori, ili kako su ih kolonizatori nazvali Aboridžini, prvih stanovnika Australije kako god ih zvali, početak sveta se vezuje za Zmiju duginih boja, ili Duginu zmiju kako god prevod izgledao smislenije. Po njihovoj legendi u vremenu sanjanja koje prethodi stvaranju sveta postojala je samo Zmija duginih boja, koja je majka svega postojećeg, a koja je pre postanka Sunca i meseca stvorila brda i doline, reke kanale, i dala oblik zemlji.
Iz Egipta dolazi još jedan simbol zmije, Uroborus, zmija koja grize svoj rep, i time ukazuje na protok i beskonačnost vremena kao osnov prostora odnosno materije. Ova simbolika je direktno izvučena iz Alhemije i Hermetizma, a samim tim oslonjena na astrološku veštinu i umetnost prepoznavanja događaja u vremenu i prostoru. Po nekim tumačenjima simbolike i horoskop je predstavljen Uroborosom kao i svaki vid planetarnog kretanja koji simboliše tok događaja na Zemlji.
Drevni kultovi i takozvane primitivne religije i dan danas poštuju kult zmije, odnosno sve ono što ona simboliše.
Krajem prošlog veka jedan od uglednih antropologa, etnobiolog Vejd Dejvis susreo se sa nekoliko verzija prareligiskih doživljaj animizma. Tokom svog boravka u Amazoniji upoznao je duh Jaguara koji prizivaju i koriste šamani, a tokom krajnje neobičnog istraživanja na haitiju susreo se sa kultom zmije, tačnije sa Vudu sveštenicima koji koriste moći zaboravljene od drugih koje datiraju iz vremena prastvaranja.
O svom iskustvu je napisao knjigu „Zmija i Duga“, 1988. godine. Knjiga se bavi slučajem Klerviusa Narcisa koji je bio zombi tokom dve godine. Zombi je postao dejstvom tetrodotoksina, otrova koji se dobija iz biljke Datura i koji prvo parališe žrtvu, potom uvodi u stanje slično smrti, a na duge staze ubija volju i osoba koja je otrovana postaje zombi, telo bez volje i duše.
Bokor, vudu sveštenik, aplikovao mu je otrov preko kože, uz obavezni ritual zaposedanja duše, koji se vrši uspostavljanjem veze bokora sa kolektivnim nesvesnim i odabiranjem žrtvine duše iz ukupnog fonda svih duša koje se nalaze van vremena i prostora i dostupne su samo upućenima. Taj posebni entitet, depo duša, antropozofi su pod uticajem Indiske mitologije nazvali akaša, a Jung ga je definisao kao kolektivnu svest.
Kontrola duša, koja je posledica vremena i prostora a koju prilikom rituala vrši sveštenik, simbolički je prikazana zmijom, koja predstavlja spiralu vremena i prostora u kojoj žive smrtna tela i besmrte duše.
U dalje događeje se meša fikcija, iluzija ili neka istina koja se ne može opisati svakodnevnim događanjima. Iz tog razloga nastavak priče možda bolje opisuje istoimeni film, u kome su izmenjena imena ali događaji nastavljaju dalje, preko granice realnosti.
Umesto Dejvisa, glavni lik, koji se zove Denis Alen, uveden je u Amazoniji u tajne šamanizma, uz pomoć halucinogenih gljiva, i drugih obrednih postupaka. Sa šamanom ostvaruje vrlo prisan odnos. Od šamana je iniciran u svoj zaštitni totem, jaguara, koji ga vodi kroz svet nesvesnog. Nakon inicijacije učenik ima večitu vezu sa svojim totemom, ali i sa šamanom koji ga je inicirao.
Sled događaja Alena dovodi do farmaceutske kompanije u Bostonu koja ga šalje na Hiti kako bi ispitao takozvani „zombi prašak“.
Njegova ispitivanja izazivaju podozrenje lokalnih vudu bokora, koji su povezani sa tajnom policijom i neformalnim centrima moći. Plašeći se da naučnik uruši njihov sistem, nameštaju mu ubistvo i hapse ga.
Cilj je bi da ga oteraju sa ostrvo, na šta on u novonastalim okolnostima pristaje, ali i uspeva da ponese uzorak otrova.
Nakon povratka u Boston proganjaju ha noćne more i halucinacije te odlučuje da se vrati na Haiti i raščisti situaciju. Tu proživljava ceo proces pretvaranja u zombija, biva živ sahranjen, otkopan i napušten, a pod uticajem otrova smanjenih intelektualnih kapaciteta koji se veoma sporo vraćaju u normalu. Ponovo uhapšen susreće se sa opakim bokorom koji ima nameru da ga ovaj put trajno učini zombijem otimajući mu dušu. Međutim u trenutku najveće opasnosti, pojavljuje se njegov totem, jaguar i dolazi do bizarnog raspleta u kome se sukobljavaju natprirodne sile vudu bokora i amazonskog šamana.
Naravno da glavni junak uspeva da pobedi u toj borbi.
Davis se nikad nije izjasnio gde je u filmu prestala njegova priča a nastavila scenaristička mašta, mada ima onih koji tvrde da je u filmu bilo sve istinito, a ništa izmišljeno. Čak je i lik bokora koji je član tajne policije i koji primenjuje vudu u svrhu obračuna sa svojim protivnicima pravljen prema istinitoj ličnosti, Lokneru Sambronu, bitnoj figuri u sferi plotike i bezbednosti na Haitiju. Poznat je bio po nadimku „vampir sa Haitija“ i dovodili su ga u vezu sa nelegalnom trgovinom organima i krvnom plazmom. Snabdevao se najprostiji način, tako što su njegovi sledbenici u formi tajne policije hapsili političke protivnike režima kojima bi vadili krv i organe. Čak se toliko osilio u poslu da je posedovao privatnu firmu za trgovinu krvnom plazmom Hemo-Karibian, koja je zvanično poslovala u Port o’Prensu, glavnom gradu Haitija.
Njujork Tajms ga je povezivao u seriji tekstova sa širenjem SIDA-e na Haitiju i u srednjoj Americi posredstvom transfuzija njegove kompanije. To isto je tvrdio Žak Pepin u knjizi „Preklo AIDS-a“, ali i ugledni Tajm magazin. Posledica svih afera koje su ga pritiskale je bilo preseljenje u Majami. Znaju dobro organizatori novog svetskog poretka kako da iskoriste i nagrade sve one koji za rad njihovih interesa zloupotebljavaju drevne veštine.
Od Hitlera na ovamo novi svetski poredak se sve više okreće drevnim veštinama i znanjima. Od kraja drugog svetskog rata u tadašnjim supersilama SAD-u i SSSR-u sprovođeni su brojni parapsihološki i slični eksperimenti sa ciljem ovladavanja prirodnim i superprirodnim silama, telepatskom kontrolom i svim drugim oblicima kontrole nevidljivog sveta koji nas okružuje i koji na nas suptilno utiče. Na temeljima pokušaja astralne kontrole, danas se razvija sistem kontrole klime izazivanja zemljotresa i svih novih zloupotreba u svrhu moći.