KLONIRANJE IZUMRLE VRSTE: Pećinski lav uskoro kreće u lov!
MOSKVA – Ruski naučnici planiraju da kloniraju pećinskog lava, nekada najveću mačku grabljivicu na svetu, nakon što je u Sibiru pronađeno savršeno očuvano mladunče ove izumrle vrste.
Mladunče je bilo staro između šesti osam nedelja kada je uginulo iz zasad nepoznatih razloga.
Kao na filmu
Pronađeno je duboko u permafrostu, stalno zaleđenom tlu u Sibiru. Neobičan pronalazak ulio je nadu naučnicima da bi mogli da ožive ovog predatora, koji je živeo u ledenim regionima severne hemisfere, od Evrope do Aljaske. Pećinski lav je najbliži rođak današnjim lavovima, koji naseljavaju tople predele Afrike. Eksperiment, koji podseća na onaj iz holivudskog filma „Park iz doba jure“, kada naučnici kloniraju dinosauruse, najavljen je u Jakutsku, prestonici Republike Jakutije. Veruje se da je mladunče staro oko 50.000 godina.
– Ovo je savršeno očuvano mladunče lava. Svi udovi su očuvani. Nema nikakvih tragova spoljašnjih povreda na koži – zadovoljan je dr Albert Protopopov iz regionalne Akademije nauka.
Analiza zuba
On kaže da će analizom zuba biti tačno utvrđena starost mladunčeta. Takođe se sa sigurnošću ne može utvrditi ni kog je pola. Ono je dugačko 46 centimetara i teško je četiri kilograma. Pronašao ga je Boris Berežnjov u septembru nakon što je upao u reku Tirektik. Pre dve godine u istom regionu su pronađeni mladunci pećinskog lava koji su nazvani Ujan i Dina, ali su oni bili u nešto lošijem stanju. Bili su stari svega nedelju ili dve i još im se oči nisu bile otvorile.
Činjenice
Pećinski lav (lat. Panthera leo spelaea), znan još kao Evroazijski pećinski lav, je izumrla podvrsta lava, koja je poznata preko fosilnih ostataka i praistorijskih crteža na zidovima pećina nastali tokom srednjeg Pleistocena i ranog Holocena. Kod kostura odraslog mužjaka, pronađenog u blizini grada Zigsdorfa u Nemačkoj 1985. godine, je izmereno da je bio visok u ramenima oko 1,2 metra i dug 2,1 metara (neračunajući rep). Ovaj kostur je upoređen i sa ostalim fosilima primjercima ove podvrste, što je na kraju dovelo do zaključka da je ova podvrsta za 8 do 10% veća od današnji podvrsta lavova, ali zato manja od Evropskog pećinskog lava i Američkog lava. Pećinski lavovi su nam poznati i preko pećinski crteža, glinenih figurica i rezbarija u slonovači. Ove predstave nam pokazuju da su pećinski lavovi imali zaobljene, izbočene uši, čupave repove, eventualno blede pruge na leđima nalik onima kod tigra, a pojedini primjerci su imali nabran okovratnik ili primitivnu grivu oko vrata, što nam govori da se radilo o mužjacima ove podvrste (što ukazuje da je kod ove podvrste, kao i kod današnji lavova, postojao polni dimorfizam).
Pećinski lav je živeo od srednjeg Pleistocena do ranog Holocena i nastanjivao područje Evrope, od Velike Britanije, Nemačke i Španije, pa do Istočne Evrope i Balkana, Azije, Rusija i Turkestan i severozapada Severne Amerike, Aljaska i Jukon.
Pećinski lav je dobio svoje ime po tome jer su ostaci ove podvrste pronalaženi u velikim količina u pećinama. Uglavnom je nastanjivao travnate ravnice i šume, gdje su srednje veliki biljojedi obitavali. Fosilni otisci lavova, koji se mogu pronaći uz otiske irvasa, nam govore da su ovi lavovi nastanjivali i područja sa subpolarnom klimom. Prisustvo kostura odrasli primeraka lavova u jazbinama koje su nekad koristili pećinski medvedi nam ukazuje na to da su pećinski lavovi ponekad lovili i ubijali pećinske medvede dok su bili u fazi zimske hibernacije. Jedan broj kostura nam ukazuje da su neki primerci stradali u pokušaju da savladaju medveda.
LOVAC BEZ MILOSTI
– Evropski pećinski lav živeo je do pre 10.000 godina
– Jedan savršeno očuvan fosil pronađen je u Nemačkoj
– Mužjaci su bili visoki 1,2 metra i dugački 2,1 metar bez repa
– Hranili su se loveći konje, jelene, bizone, pa čak i manje mamute
– Veruje se da su izumrli zbog nedostatka hrane